تغییر ساعت شبانه‌روزی یکی از شیوه‌های تداخل بیماری آلزایمر با فرایندهای بیولوژیکی بدن است و با تغییر چرخه خواب و بیداری به افزایش مشکلات شناختی و سردرگمی منجر می‌شود. حالا محققان توانسته‌اند این ساعت...

تغییر ساعت شبانه‌روزی یکی از شیوه‌های تداخل بیماری آلزایمر با فرایندهای بیولوژیکی بدن است و با تغییر چرخه خواب و بیداری به افزایش مشکلات شناختی و سردرگمی منجر می‌شود. حالا محققان توانسته‌اند این ساعت شبانه‌روزی را از طریق روزه‌گیری مقطعی در موش‌های مبتلا به آلزایمر تغییر دهند و قدمی در راه کمک به رفع بخشی از مشکلات این بیماری بردارند.

به گزارش ساینس الرت، گروهی از دانشمندان دانشگاه کالیفرنیا، سن‌دیگو (UCSD) و دانشگاه کالیفرنیا، لس‌آنجلس (UCLA) برنامه‌های غذایی مختلفی را با محدودیت زمانی برای موش‌ها در نظر گرفتند و متوجه شدند که این برنامه‌ها می‌توانند موجب بهبود چشمگیر عملکرد حافظه شوند. با این کار، حتی پروتئین‌های آمیلوید – که با آلزایمر پیوند دارند – هم با کاهش ریسک تجمع در مغز روبه‌رو می‌شوند.

موش‌هایی که برنامه غذایی با محدودیت زمانی داشتند، در مقایسه با گروهی که در هر زمان می‌توانستند غذا بخورند، الگوی خواب منظم‌تری پیدا کردند، شب‌ها کمتر فعالیت می‌کردند و وقفه‌های کمتری در خواب خود داشتند.

بهبود وضعیت بیماران مبتلا به آلزایمر با روزه‌گیری مقطعی

«پائولا دسپلاتس»، عصب‌شناس دانشگاه کالیفرنیا، سن‌دیگو می‌گوید: «ما سال‌ها فکر می‌کردیم که اختلال در چرخه شبانه‌روزی که در مبتلایان به آلزایمر دیده می‌شود، ناشی از زوال اعصاب است، اما حالا متوجه شده‌‌ایم که شاید ماجرا برعکس باشد؛ اختلال چرخه شبانه‌روزی می‌تواند یکی از محرک‌های اصلی در آسیب‌شناسی بیماری آلزایمر باشد.» بنابراین اصلاح چرخه‌های شبانه‌روزی می‌تواند به هدفی مناسب در تلاش برای درمان آلزایمر تبدیل شود.

موش‌ها در این پژوهش تنها می‌توانستند در یک بازه زمانی 6 ساعته غذا بخورند. این بازه برای انسان‌ها معادل غذاخوردن در یک بازه زمانی 14 ساعته در طول 24 ساعت شبانه‌روز است. این سازوکار ظاهراً می‌تواند به اصلاح چرخه‌های شبانه‌روزی کمک کند.

اثر این تغییر را حتی می‌توان در سطح مولکولی دید که در چندین ژن مرتبط با بیماری و التهابات مغزی تفاوت‌هایی را در شیوه ابراز ژن‌ها به‌وجود می‌آورد. دسپلاتس می‌گوید: «اختلال در چرخه‌های شبانه‌روزی در مبتلایان به آلزایمر اصلی‌ترین دلیل بستری‌کردن این بیماران است.» ازاین‌رو، هر کمکی در‌زمینه اصلاح این چرخه‌ها می‌تواند تأثیر بزرگی در وضعیت بیماران و شیوه برخورد با آن‌ها بگذارد.

نتیجه این مطالعه در مجله Cell Metabolism منتشر شده است.

منبع : منبع