در دنیای ارزهای دیجیتال و فناوری بلاکچین، دو کلمهٔ کلیدی که اخیراً موردتوجه قرار گرفتهاند، توکنهای نیمهمثلی و NFT (توکنهای غیرقابلتعویض) هستند. هر دوی این توکنها منحصربهفرد بوده و در جنبههای مهمی با هم تفاوت دارند. در این مقاله تفاوتهای توکنهای نیمهمثلی و غیرقابلتعویض و آنچه که هر یک از آنها را منحصربهفرد میکند را بررسی خواهیم کرد.
توکن نیمهمثلی چیست؟
توکنهای نیمهمثلی نوع جدیدی از توکنها هستند که از طریق فرایندی به نام شاردینگ ایجاد میشوند. شاردینگ فرایندی است که به یک بلاکچین اجازه میدهد تا به بخشهای کوچکتر تقسیم شود. پس از آن بلاکچین میتواند تراکنشها را بهصورت موازی پردازش کند. این باعث میشود بلاکچین مقیاسپذیرتر شده و بتواند تراکنشهای بیشتری را در ثانیه انجام دهد.
این نوع توکنها با گرفتن یک دارایی واحد، مانند یک اثر هنری یا یک دارایی دیجیتال و تقسیم آن به چند قطعه ایجاد میشوند، سپس به هر قطعه یک شناسهٔ منحصربهفرد اختصاص داده میشود و میتوان آن را بهطور جداگانه معامله کرد. این بدان معنی است که یک دارایی میتواند بهطور همزمان در اختیار چندین نفر باشد.
توکنهای نیمهمثلی بهگونهای طراحی شدهاند که نسبتبه NFTهای سنتی قابل تعویضتر باشند. تعویضپذیری به توانایی یک دارایی برای مبادله با دارایی دیگر با ارزش برابر گفته میشود بهعنوان مثال، اگر یک اسکناس 100 دلاری دارید، میتوانید آن را با دو اسکناس 50 دلاری معاوضه کنید و از این طریق ارزش آن ثابت میماند. توکنهای نیمهمثلی انعطاف بیشتری را در معاملات ایجاد میکنند، زیرا هر سهم را میتوان بهطور جداگانه معامله کرد و ارزش کلی دارایی براساس ارزش مجموع خردههای آن است.
توکن NFT چیست؟
Non-Fungible Tokens نوعی دارایی دیجیتالی هستند که مالکیت یک مورد منحصربهفرد مانند یک قطعهٔ هنری، موسیقی یا ویدیو را به فرد میدهند. NFTها بر روی یک بلاکچین ایجاد میشوند، به این معنی که در یک شبکهٔ غیرمتمرکز، ذخیره و ردیابی شده و با این روش ایمن میشوند.
این نوع توکنها به شکل کاملاً منحصربهفرد و غیرقابلتعویض طراحی شدهاند. این به این معنی است که هر NFT نشاندهندهٔ یک دارایی خاص است و نمیتوان آن را با هر نوع دارایی با ارزش برابر مبادله کرد. بهعنوان مثال، اگر یک انافتی دارید که نشاندهندهٔ یک اثر هنری دیجیتال است، نمیتوانید آن را با NFT دیگری که نشاندهندهٔ یک قطعهٔ هنری دیجیتال متفاوت است تعویض کنید.
انافتیها بهطور فزایندهای در دنیای هنر محبوبند، زیرا به هنرمندان اجازه میدهند آثار خود را مستقیماً بدون نیاز به واسطههایی مانند گالریهای هنری به کلکسیونرها بفروشند. آنها همچنین راهی برای کلکسیونرها فراهم میکنند تا مالکیت یک قطعهٔ هنری یا کلکسیونی منحصربهفرد را اثبات کنند.
تفاوت بین توکنهای نیمهمثلی و NFT
توکنهای نیمهمثلی و NFT هر دو داراییهای دیجیتال منحصربهفرد هستند، اما از چند جهت مهم زیر با هم تفاوت دارند:
قابلیت تعویض
تفاوت اصلی بین توکنهای نیمهمثلی و انافتی در میزان قابلیت تعویض آنهاست. توکنهای نیمهمثلی نسبتبه انافتیها قابل تعویض هستند، زیرا هر سهم را میتوان بهطور جداگانه معامله کرد و ارزش کلی دارایی براساس ارزش مجموع خردههای آن است. از طرف دیگر انافتیها کاملاً منحصربهفرد و غیرقابلتعویض هستند.
مالکیت
توکنهای نیمهمثلی و انافتیها در ساختار مالکیت نیز متفاوت هستند. با توکنهای نیمهمثلی چندین نفر میتوانند یک دارایی واحد داشته باشند، زیرا هر خرده میتواند بهطور جداگانه مالکیت داشته باشد. این ویژگی به انعطافپذیری بیشتری در مالکیت و معامله منجر میشود. از سوی دیگر NFTها مالکیت یک دارایی منحصربهفرد را نشان میدهند، به این معنی که تنها یک نفر میتواند در یک زمان مالک آن باشد.
ارزش
ارزش این دو نوع توکن نیز متفاوت است. توکنهای نیمهمثلی ارزش خود را از ارزش کل دارایی بهدست میآورند که براساس مقدار مجموع خردههای آن است. ارزش هر خرده با منحصربهفرد بودن و نادربودن آن تعیین میشود. از سوی دیگر ارزش NFTها براساس منحصربهفرد بودن و نادربودن دارایی آنها و همچنین تقاضا برای آن دارایی است. این بدان معناست که انافتیها میتوانند ارزش بسیار بالاتری نسبتبه توکنهای نیمهیکسان داشته باشند، زیرا آنها مالکیت یک دارایی منحصربهفرد را نشان میدهند.
موارد استفاده
توکنهای نیمهمثلی و NFT موارد استفادهٔ متفاوتی دارند. توکنهای نیمهمثلی بهگونهای طراحی شدهاند که قابلیت تعویضپذیری بیشتری داشته باشند و انعطافپذیری بیشتری در معاملات ایجاد کنند. این موضوع آنها را برای داراییهایی که کاملاً منحصربهفرد نبوده اما همچنان دارای ارزش هستند ایدهآل میسازد. بهعنوان مثال توکنهای نیمهمثلی را میتوان برای کلکسیونهای دیجیتال یا قطعات هنری که بخشی از یکسری هستند استفاده کرد.
از سوی دیگر NFTها برای داراییهایی ایدهآل هستند که کاملاً منحصربهفرد بوده و به دلیل کمیاب و یگانهبودن ارزشمندند. این داراییها شامل قطعات منحصربهفرد هنری یا کلکسیونی و همچنین داراییهای دیجیتال مانند موسیقی یا ویدیو است.
کارکرد قرارداد هوشمند
تفاوت دیگر بین توکنهای نیمهمثلی و NFTها سطح عملکرد قرارداد هوشمند است. انافتیها معمولاً با استفاده از قراردادهای هوشمند ایجاد میشوند که این قراردادها میتواند شامل شرایط و ضوابط نحوهٔ استفاده و توزیع دارایی باشد، یعنی اینکه NFTها میتوانند طوری برنامهریزی شوند که حق امتیاز برای سازندهٔ اصلی یا شرایطی برای نحوهٔ نمایش یا استفاده از دارایی داشته باشد.
توکنهای نیمهمثلی ممکن است از همان میزان عملکرد قرارداد هوشمند برخوردار نباشند، زیرا بهگونهای طراحی شدهاند که قابل تعویض و انعطافپذیرتر باشند. با این حال آنها هنوز هم میتوانند عملکردهای اولیه قرارداد هوشمند مانند قوانینی برای نحوهٔ معامله یا مالکیت سهام را شامل شوند.
جمعبندی
توکنهای SFT بهگونهای طراحی شدهاند که قابلیت تعویض و انعطافپذیری بیشتری داشته باشند، در حالی که انافتیها کاملاً منحصربهفرد و غیرقابلتعویض هستند. توکنهای نیمهمثلی گزینههایی ایدهآل برای داراییهایی هستند که کاملاً منحصربهفرد نبوده اما همچنان ارزشمندند، در مقابل NFTها برای آثار هنری یا کلکسیونی بینظیر، گزینهٔ ایدهآلی بهشمار میروند.
بهطورکلی هم توکنهای نیمهمثلی و هم انافتی پیشرفتهای جدید و هیجانانگیزی در دنیای فناوری بلاکچین بهشمار میروند و پتانسیل ایجاد انقلابی در روش خرید، فروش و مالکیت داراییهای دیجیتال را دارند. جالب است ببینیم همچنان که این فناوری به تکامل خود ادامه میدهد، این توکنها چگونه استفاده میشوند و چگونه بر بازار داراییهای دیجیتال تأثیر میگذارند.
منبع :
پیشنهاد ویژه |
9th November 24